هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ویژگی‌های افراد باایمان، قانع و متواضع می‌پردازد که با تکیه بر خداوند و دوری از دنیاپرستی، به آرامش و کمال معنوی دست یافته‌اند. آن‌ها با شناخت اسرار هستی و توکل بر پروردگار، زندگی ساده و پربرکتی دارند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی این شعر برای درک و لذت بردن، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی یافت می‌شود.

شمارهٔ ۲۴۶

آنها که تکیه بر کرم کبریا کنند
سر در قبا کشند و به محراب جا کنند

آنها که قانع اند به یک قطره چون صدف
گوهر اگر دهند هماندم عطا کنند

آنها که بر کلاه نمد خوی کرده اند
کی آرزوی سایه بال هما کنند

آنها که آگهند ز اسرار نیک و بد
از کاه دانه را به نگاهی جدا کنند

آنها از نسیم سحر بوی برده اند
دلهای غنچه را چمن دلگشا کنند

آنها که پا ز بستر راحت کشیده اند
پهلوی خویش وقف نی بوریا کنند

آنها که روز و شب بخدایند سیدا
ما را چه می شود که به خود آشنا کنند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.