هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از مضامین طبیعت، عشق، دوری و وصال، و مفاهیم معنوی مانند طمع و رهایی استفاده می‌کند. شاعر از عناصری مانند شبنم، گلاب، آفتاب، یوسف و زلیخا، موج و حباب برای بیان احساسات و تفکرات خود بهره می‌برد. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیم مذهبی مانند مسیحا و استقبال معنوی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مذهبی و فلسفی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۵۱

دم صبحی که در میخانه از بهر شراب آید
ز دلها بهر استقبال او بوی کباب آید

اگر در خواب آن شوخ انتظاری های من بیند
در آغوشم بغل واکرده با صد اضطراب آید

مسیحا گر کند بالین ز خشت آستان او
ز جای خود نخیزد بر سرش گر آفتاب آید

میان دوستان حایل نگردد دوریی منزل
که از یکساله ره یوسف زلیخا را به خواب آید

نسازند اهل دنیا حفظ آب و روی یکدیگر
ندارد موج پروا گر شکستی بر حباب آید

نباشد هیچ کس در قصر هستی از طمع خالی
سئوال از هر که می سازی همان از وی جواب آید

ز داغش سیدا در دل گلستانی که من دارم
اگر بر شبنمش سازی نظر بوی گلاب آید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.