هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مضامینی مانند گذر زمان، عشق، زیبایی، مرگ و حقارت استفاده می‌کند. شاعر با تصاویر زیبا و استعاره‌های عمیق، گذرا بودن زندگی و ناپایداری دنیا را بیان می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند عدم و راه عشق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۲۵۸

در خانه یی که وصف رخ یار بگذرد
خورشید خم خم از پس دیوار بگذرد

بیچاره گلفروش در ایام حسن او
صد ره ز پیش چشم خریدار بگذرد

در راه عشق سبزه کند کار نیشتر
کو پابرهنه یی که از این خار بگذرد

مژگان رود بریده به دنباله نگاه
از پیش چشم هر که به یکبار بگذرد

در زیر خاک سرو چو قارون شد روان
از پیش چشم هر که به یکبار بگذرد

در زیر خاک چو سرو چو قارون شود روان
گر در چمن به آن قدر و رفتار بگذرد

دروازه عدم که چو سوراخ سوزن است
مانند رشته کیست که هموار بگذرد

پیچم بسان طره سنبل به خویشتن
گر بر سرم تصور دستار بگذرد

در خرمنی که حسن تو آتش فگنده است
زآنجا سپاه برق به زینهار بگذرد

با خار اگر ز روی حقارت نظر کنی
بر پا خلیده از سر دستار بگذرد

روشن ز روی خویش بکن خانه مرا
زود از من و تو روز و شب تار بگذرد

در باغ دهر هر که رسیدست سیدا
آخر چو گل به سینه افگار بگذرد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.