هوش مصنوعی: این شعر به ستایش چهار یار (احتمالاً اشاره به چهار خلیفه یا چهار یار خاص در فرهنگ اسلامی) می‌پردازد و تأثیر و اهمیت آنها را در جهان و آخرت بیان می‌کند. شاعر از جایگاه بلند این چهار یار، تأثیر کلام آنها، و احترام جهانیان به آنها سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عمیق مذهبی و عرفانی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به دانش پایه‌ای از فرهنگ و مفاهیم اسلامی دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳۱۷

جنت لبالب است ز نام چهار یار
رضوان بود غلام غلام چهار یار

آنها که پی به کعبه مقصود برده اند
آورده اند رو به مقام چهار یار

تا روز حشر منبر و محراب جا بجاست
از بس که محکم است نظام چهار یار

آنها که طی کنند جهان را به یک قدم
آیند روز و شب به سلام چهار یار

در گوش ساکنان در روضه بهشت
چون حلقه زر است کلام چهار یار

از بهر پایبوسیشان سر نهاده اند
بر هر زمین رسیده پیام چهار یار

ای سیدا ز چشمه کوثر دهند آب
از هر زبان که سر زده نام چهار یار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.