هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مخاطب توصیه‌هایی برای زندگی می‌کند، از جمله حفظ عزت نفس، هوشیاری در برابر مشکلات، و مقاومت در برابر سختی‌ها. شاعر از مخاطب می‌خواهد که در عین ظرافت، قوی و مقاوم باشد و در برابر حوادث زندگی پایدار بماند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات و استعارات موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳۴۴

ای دل مطیع آن بت مژگان فرنگ باش
با ساکنان کعبه مهیای جنگ باش

بر روی منعمان غضب آلوده کن نگاه
با این گروه ناخن شیر و پلنگ باش

دامی که در محیط حوادث فگنده یی
در جستجوی اره پشت نهنگ باش

خواهی که پا به کوچه آسودگی نهی
یک چند روز در گرو کفش تنگ باش

صحرا و شهر بس که ز دیوانه پر شدست
هر جا که پا نهی بغل پر ز سنگ باش

تکلیف اگر کنند به گلزار پا منه
از گل عصا دهند به دست تو لنگ باش

چون کهربا مکن به طمع روی خویش زرد
در بزم می کشان چو روی باده رنگ باش

همچون کمان ز فاقه سر خود مساز خم
بیرون اگر ز خانه برایی خدنگ باش

خواهی که جا دهند تو را نیک و بد پسر
در باغ دهر چون گل رعنا دو رنگ باش

ای سیدا ز صورت دیوانه کم نه یی
یکجا نشین و صاحب ناموس و ننگ باش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.