هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیه‌های اخلاقی و رفتاری می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد در شرایط مختلف، رفتارهای متناسب داشته باشد: گاه صلح‌جو باشد و گاه جنگنده، در محیط‌های تنگ‌نظر محدود شود، از همنشینی با افراد گرفته دوری کند، در بیرون از خانه هوشیار باشد، وابسته به دیگران نباشد، در زندگی مانند گل زیبا و رنگارنگ باشد، با احترام با دیگران رفتار کند، در جمع‌های بی‌مروت حاضر نشود، و در برابر قدرتمندان هوشیار باشد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم اخلاقی و رفتاری پیچیده‌ای است که درک آن‌ها نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از توصیه‌ها مانند رفتار در برابر قدرتمندان یا انتخاب همنشین، برای کودکان قابل درک نیست.

شمارهٔ ۳۴۶

با اهل جاه ناخن زاغ و پلنگ باش
در کام شیر اره پشت نهنگ باش

در مجلسی که نیست مروت درو مرو
در شیشه یی که نیست در او باده سنگ باش

همخانگی به صورت دیوار پیشه کن
یکجا نشین مصاحب ناموس و ننگ باش

خواهی که پا نهی بسر اهل روزگار
در باغ دهر چون گل رعنا و رنگ باش

محتاج دستگیریی کس چون کمان مباش
بیرون اگر ز خانه برایی خدنگ باش

از صحبت گرفته جبینان حذر نمای
آنجا که نیست وسعت مشرب به تنگ باش

بر پشت و روی آئینه ای سیدا ببین
گاهی به خویش صلح کن و گه به جنگ باش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.