هوش مصنوعی: این شعر به تدریجی بودن تغییرات و گذر زمان می‌پردازد. شاعر از فرآیندهای آرام و تدریجی مانند ریزش گل‌ها، انتقام خارها، ذوب شدن شمع، تبدیل موانع کوچک به دیوارهای آهنین، و گذر سریع اما آرام روزها صحبت می‌کند. همچنین، از عشق و جدایی، انتظار برای رسیدن به ثمر، و نگرانی از تغییرات ناخواسته در رابطه عاشقانه سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه پیچیده، تأملات فلسفی درباره زمان و تغییرات، و استفاده از استعاره‌های عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند انتقام و جدایی نیاز به بلوغ ذهنی دارند.

شمارهٔ ۵۰۳

برآرد از چمن گل را خزان آهسته آهسته
کشد خار انتقام از بوستان آهسته آهسته

چو شمع از فکر رویش رفته رفته آب گردیدم
فتاد این آتشم در مغز جان آهسته آهسته

میان ما و او یکذره کلفت سد آهن شد
شود ریگ روان کوه گران آهسته آهسته

چو برق امروز اگر چه تندرو باشد ولی فردا
ز پیشم بگذرد دامنکشان آهسته آهسته

چو برق امروز اگر چه تندرو باشد ولی فردا
ز پیشم بگذرد دامنکشان آهسته آهسته

به رویش زلف و خط چندان هجوم آورد می ترسم
کند این ملک را هندوستان آهسته آهسته

از آن روزی که من خود را نشان تیر او کردم
فتادم دور از آن ابروکمان آهسته آهسته

ببر آن قد موزون خواهد آمد صبر باید کرد
شود صاحب ثمر نخل جوان آهسته آهسته

چو گل امروز اگر چه بر سر هنگامه جا دارد
نشنید عاقبت بر آستان آهسته آهسته

به وقت سبزه نتوان زود رفتن سیدا از باغ
ببر پیوند از خط بتان آهسته آهسته
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.