هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به ستایش معشوق و بیان حالات عاشقانه و روحانی می‌پردازد. شاعر از معشوقی با چهره‌ای مانند ماه و مویی مانند مشک سخن می‌گوید که با حضور خود دنیای او را دگرگون کرده است. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند زهد و مستی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات ممکن است نیاز به تفسیر داشته باشند که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۵۱۳

جانب کلبه‌ام ای ماه‌جبین آمده‌ای
آفتابی به تماشای زمین آمده‌ای

زاهد و مست به دنبال تو زنار به دوش
بهر تاراج دل و غارت دین آمده‌ای

شده از نکهت گل خاطرت آشفته‌دماغ
از تماشای چمن چین به جبین آمده‌ای

مست و خنجر به کمر قصد هلاکم داری
می‌توان یافت که از بهر همین آمده‌ای

زلف پیچیده به خط کاکل مشکین به میان
بار بربسته چو سوداگر چین آمده‌ای

از کلامت شده هنگامه من کان شکر
سوی بزمم به لبان شکرین آمده‌ای

خط برآورده و دل‌پرسی من می‌سازی
به سر من به دم بازپسین آمده‌ای

سیدا ورد زبان نام تو را کرده چرا
زهر را کرده نهان زیر نگین آمده‌ای
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.