هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و توصیفی است که به زیبایی‌های معشوق و ویژگی‌های اخلاقی و ظاهری او می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گل، بادام، شبنم و صبا، معشوق را به عنوان موجودی بی‌نظیر، زیبا و دل‌ربا توصیف می‌کند. همچنین به جنبه‌هایی از شخصیت معشوق مانند مهربانی، شیرین‌زبانی و تواضع اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و ظرافت‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۳۶

دلم را برده از جا سرو قد نازک اندامی
تنی گلبرگ نسرینی مقشر مغز بادامی

چو بوی گل سبکروحی چو شبنم تیز پروازی
نظر غایب شوی تمکین صبا سیماب آرامی

جبین بی عیب رخساری صنوبر جلوه بی مثلی
تماشاگاه بی نقصی گلستان بانجامی

کلام چرب و شیرینی زبان بادام قندینی
دهان پر ز احسانی لب آماده انعامی

نگه دزدیده طراری به مشرب آشنا یاری
تواضع شیوه خوش چشمی بهشتی رو نکونامی

به موج باده همسنگی به مهر و کینه یکرنگی
به صلح آمیخته جنگی نشاط انگیز دشنامی

کمین گیری مزور پیشه یی بیدانه صیادی
نگار نوخط مشکین کمند عنبرین دامی

قد مصراع رنگینی ورق افشان بناگوشی
بیاض گردن صافی مجلا نقره خامی

به حق دین و آئینت به جان سیدا رحمی
نمانده طاقت و تابی ندارد صبر و آرامی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.