هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، با تصاویر شاعرانه و استعاره‌های زیبا، به توصیف معشوق می‌پردازد که با ظرافت و ناز می‌آید و دل‌ها را می‌رباید. شاعر از زیبایی‌ها و جذابیت‌های معشوق سخن می‌گوید و در عین حال، به رنج‌های عشق نیز اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی اشارات به رنج و داغ‌های عشق وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۵۴۵

از کدامین چمن ای سرو روان می آیی
همچو گل برزده دامان به میان می آیی

چین به ابرو زده چشم لبالب و غضب
ترکش ناز پر از تیر و کمان می آیی

ماه را پیرهن هاله به تن چاک شده
پرده بر روی کشیده ز کتان می آیی

آستین برزده و خنجر خونریز به دست
ای جفاپیشه به قصد دل و جان می آیی

بوی خون از سخن زیر لبت می آید
همچو مینا به می آلوده دهان می آیی

می روی چون نگه از خانه برون چابک و چست
زود می آیی و از دیده نهان می آیی

داغها دست به دامان تو آویخته اند
مگر آتش زده بر لاله ستان می آیی

سیدا را به نگاه رم آهو دریاب
گر به دلپرسی صاحب نظران می آیی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.