هوش مصنوعی: در این متن شاعر از دیدار دوست قدیمی خود که در پوستین پنهان شده بود، سخن می‌گوید. دوست به خانه‌ی شاعر می‌آید و شاعر او را از پوستین جدا می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، تفسیرهای عمیق‌تر ممکن است نیاز به تجربه و دانش بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۱۳۱ - پوست جلاب

پوست جلاب امرد من دوش با من گشت دوست
خانه من آمد و او را جدا کردم ز پوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰ - ملتقچی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲ - کرنایی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.