هوش مصنوعی:
شاعر از خلق خود از خاک و تبدیل آن به وجودی جدید سخن می‌گوید، سپس به نماز و قالب‌گیری دوباره اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۱۰ - خشت ریز
خشت ریز امرد که زو خاک وجودم بیختم
رفتم و نم کردم و در قالب او ریختم
رفتم و نم کردم و در قالب او ریختم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۹ - باغبان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۱ - نجار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
