هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از زبان یک درودگر بیان می‌کند که او خانه‌ای راست و محکم نمی‌سازد، زیرا هر بار که به در خانه‌ای می‌رود، ابتدا در آن را محکم می‌کند. این شعر می‌تواند به عنوان یک طنز یا کنایه به رفتارهای متناقض انسان‌ها تفسیر شود.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم کنایه‌آمیز و طنز است که درک آن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از رفتارهای انسانی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند این مفاهیم را درک کنند.
شمارهٔ ۲۲۹ - درودگر
شوخ درودگر نکند راست خانه را
تا رفته بر درش نکنم سخت خانه را
چون تیشه سرفگنده به هر در که پا نهاد
محکم کند در اول دم سنج خانه را
تا رفته بر درش نکنم سخت خانه را
چون تیشه سرفگنده به هر در که پا نهاد
محکم کند در اول دم سنج خانه را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۸ - کبوترباز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۰ - یخ فروش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
