هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از ملاقات با فردی به نام "نوره ساز" سخن می‌گوید که با دقت از حال او پرسید و سپس رفت. سپس شاعر اشاره می‌کند که جامه خود را کشید و نوره ساز بازگشت و آن را مالید و دوباره رفت.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۳۷ - نوره ساز

نوره ساز امرد ز حالم مو به مو پرسید و رفت
جامه خود را کشیدم آمد و مالید و رفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۶ - صحاف
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۸ - نوره ساز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.