گردون همیشه پست کند ارجمند را
اینست رسم و قاعده چرخ بلند را

باشد به گردن همه محکم کمند آز
مرد آن بود که میگسلد این کمند را

بس سرکش است جان برادر سمند نفس
هان تا عنان رها نکنی این سمند را

خوی طمع ز خویش نما دور ای عزیز
کاین خوی خوار کرده عزیزان چند را

ای خودپسند خود چه نمائی باین و آن
مشگل کسی پسند کند خودپسند را

تسلیم شو که صید چو خواهد جهد ز بند
صیاد سخت تر کند البته بند را

آن خواه بهر غیر که خواهی برای خویش
خود هم صغیر گوش کن این طرفه پند را