هوش مصنوعی: این متن عرفانی بر اهمیت دل به عنوان کعبه مقصود، حرم معبود و مرکز سعادت تأکید دارد. شاعر بیان می‌کند که تمامی خواسته‌ها و زیبایی‌های معنوی در دل نهفته است و آن را منبع وحی، عشق و حقیقت می‌داند. همچنین، دل را جایگاه صفات نیک مانند عاطفه و جود معرفی می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی و فلسفی دارد.

شمارهٔ ۴۵

دل به دست آر دلا کعبهٔ مقصود دل است
حرم محترم محضر معبود دل است

نیست در دسترست گر حرم و دیر و کنشت
رو به دل کن که تو را قبله ی موجود دل است

ای که از اختر مسعود سعادت طلبی
کوکب میمنت و اختر مسعود دل است

آن بزرگ آینه کز آن به بر اهل شهود
طلعت شاهد غیبی شده مشهود دل است

زاهدا حور و قصور از تو که ما رندان را
قصر فردوس دل و جنت موعود دل است

احترام گل آدم ز دل آدم بود
نه به گل کرد ملک سجده که مسجود دل است

آنچه از نکهت با میمنتش بهر خلیل
شد بگلزار بدل آتش نمرود دل است

گر شنیدی اثر نغمه داودی را
آنچه برخاست از آن نغمه داود دل است

از خداوند پی رهبری نوع بشر
مهبط وحی پیام آور محمود دل است

چیست جام جم و مرآت سکندر دانی
غیردل هیچ مپندار که مقصود دل است

تا مقام شه مردان اسدالله علیست
عرش رحمان دل و خلوتگه معبود دل است

هر چه می بایدت از صاحب دل جوی صغیر
مخزن عاطفت و مکرمت و جود دل است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.