هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به زیبایی معشوق، عشق و وفاداری خود اشاره می‌کند و از نادیده گرفته شدن توسط معشوق شکایت دارد. او همچنین به صبر و رضایت در برابر جفای معشوق اشاره می‌کند و از این که معشوق به یاد او نیست، افسوس می‌خورد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۶۰

تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست
این رتبه بلی در خور هر بی سر و پا نیست

گو تا نزند دم دگر از عشق و ارادت
آن را که بپایت سر تسلیم و رضا نیست

از دوست اگر نوش ببینند و اگر نیش
رندان جهان را بزبان چون و چرا نیست

از جور تو میسوزم و می‌سازم و شادم
چون جور و جفای تو بجز مهر و وفا نیست

با باد صبا چون بتو پیغام فرستم
آنجا که توئی رهگذر باد صبا نیست

هر طایفه را روی نیاز است به سوئی
ما را بجز ابروی تو محراب دعا نیست

غیر از تو مرا نیست بخاطر ولی افسوس
یادی نکنی از من و این از تو روا نیست

پیوسته صغیر است بدرگاه تو نالان
جز این بدر شاه بلی رسم گدا نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.