هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق، وفاداری، رنج عشق و تسلیم در برابر معشوق می‌پردازد. شاعر از نافرمانی دل در برابر معشوق، نبود وفا در زیبارویان و رنج‌های عشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و ناامیدی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۰۸

دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند
زین قبله گه بجای دگر رو نمیکند

اینگونه رم که چشم تو کرد از من ضعیف
در صیدگه ز شیر نر آهو نمیکند

ای دل وفا مخواه ز خوبان که خوبرو
هرگز گل وفا بجهان بو نمیکند

کی میرسد بزلف چو چوگان یار ما
کس تا به پای او سر خود گو نمیکند

خو کرده ایم با غم یاری که لحظه ای
با خو گرفتگان غمش خو نمیکند

ناز است لن ترا نیش ای دل غمین مشو
جز او کسی ترا ارنی گو نمیکند

یار از صغیر جان عوض بوسه خواسته
این کار میکنم من اگر او نمیکند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.