هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از بی‌توجهی و بی‌مهری معشوق شکایت می‌کند و بیان می‌کند که معشوق به جای توجه به او، با دیگران سخن می‌گوید و حرف‌های او را نادیده می‌گیرد. شاعر از این رفتار معشوق رنجیده و احساس می‌کند که معشوق به جای پاسخگویی به او، با دیوار سخن می‌گوید. همچنین، شاعر از این که معشوق به جای توجه به او، از دیگران سخن می‌گوید، ناراحت است و احساس می‌کند که این رفتار باعث رنجش و بیماری او شده است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و مفاهیم شعری کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

غزل ۳۹۵

بکش زارم چه دایم حرف از آزار می‌گویی
تو خود آزار من کن از چه با اغیار می‌گویی

رقیبان صد سخن گویند و یک یک را کنی تحسین
چو من یک حرف گویم، گوییم بسیار می‌گویی

تغافل می‌زنی گر یک سخن صد بار می‌گویم
و گر گویی جوابی روی بر دیوار می‌گویی

حدیث غیر گویی تا ز غیرت زودتر میرم
پس از عمری که حرفی با من بیمار می‌گویی

نگفتی حال خود تا بود یارای سخن وحشی
مگر وقتی که نبود قوت گفتار می‌گویی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۳۹۴
گوهر بعدی:غزل ۳۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.