ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم
تسبیح بیفکنده و زنار بریدیم

پا بر سر بازار محبت چو نهادیم
با نقد دل و دین غم عشق تو خریدیم

از جان و سرو مال و خرد مذهب و آئین
هر پرده که بد حایل ما و تو دریدیم

اندر صفت حسن هر آن نکته که خواندیم
معنی همه در صورت زیبای تو دیدیم

آخر به کمند سر زلف تو فتادیم
زان پس که بهر بام نشستیم و پریدیم

کردیم فراموش حدیث دو جهان را
تا یکسخن از آن لب جانبخش شنیدیم

بر خاک در پیر مغان سر چو نهادیم
مانند صغیر از دو جهان پای کشیدیم