عمریست که در هجران میسوزم و میسازم
با این غم بی پایان میسوزم و میسازم

در بزم فراق ای دوست شب تا بسحر دایم
چون شمع سرشک افشان میسوزم و میسازم

بی روی تو شد عالم زندان بلا بر من
با محنت ا ین زندان میسوزم و میسازم

پویای ره کویت جویای گل رویت
با خار در این بستان میسوزم و میسازم

حرمان وصال تو آتش زده بر جانم
با آتش این حرمان میسوزم و میسازم

از طعن رقیب آذر دارم بجگر‌اما
با سرزنش عدوان میسوزم و میسازم

مانند صغیر از دل آهم شرر انگیزد
با این نفس سوزان میسوزم و میسازم