هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند ساقی، جام، و زلف یار، به موضوعاتی مانند عشق، رهایی از دغدغه‌های دنیوی، و ستایش معشوق می‌پردازد. شاعر از لذت‌های معنوی و عشق الهی سخن می‌گوید و بر اهمیت پختگی در راه عشق تأکید می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۳۷۹
ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده‌ای
هم فارغم ز ننگ و هم از نام کرده‌ای
بایست می ز چشم توام تا شوم خراب
اتمام ده به آنچه که اکرام کرده‌ای
انعام کردنت به من انعام ثانی است
کاول مرا تو لایق انعام کرده‌ای
حسنت بود به دیدهٔ خاصان عیان تو رخ
مستور کرده‌ای ولی از عام کرده‌ای
ای زلف یار تا تو شدی دام دل مرا
آزادم از مشقت هر دام کرده‌ای
ای دل چه شیوه است به کار تو کاینچنین
آهوی چشم یار به خود رام کرده‌ای
ای آه شعله‌بار چه داری به سر مگر
کاین گونه قصد خرمن ایام کرده‌ای
جز پختگی به کار نیاید به راه عشق
با خام طبع‌گو طمع خام کرده‌ای
شهدی که از کلام تو ریزد همی صغیر
بی‌شک ز لعل نوش‌لبی وام کرده‌ای
هم فارغم ز ننگ و هم از نام کرده‌ای
بایست می ز چشم توام تا شوم خراب
اتمام ده به آنچه که اکرام کرده‌ای
انعام کردنت به من انعام ثانی است
کاول مرا تو لایق انعام کرده‌ای
حسنت بود به دیدهٔ خاصان عیان تو رخ
مستور کرده‌ای ولی از عام کرده‌ای
ای زلف یار تا تو شدی دام دل مرا
آزادم از مشقت هر دام کرده‌ای
ای دل چه شیوه است به کار تو کاینچنین
آهوی چشم یار به خود رام کرده‌ای
ای آه شعله‌بار چه داری به سر مگر
کاین گونه قصد خرمن ایام کرده‌ای
جز پختگی به کار نیاید به راه عشق
با خام طبع‌گو طمع خام کرده‌ای
شهدی که از کلام تو ریزد همی صغیر
بی‌شک ز لعل نوش‌لبی وام کرده‌ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
