به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری
چگونه لطف خداوند را طمع داری

به بنده لطف کن و لطف حق طلب ورنه
مجوی حاصل اگر دانه ئی نمی کاری

طمع مدار که غیری تو را شود غمخوار
اگر نکرده ئی از غیر خویش غمخواری

بجز خضوع و خشوع و شکستگی نخرند
بخویش غره مباش از درست کرداری

نداده اند تو را قدرت و زبردستی
که زیر دست دل آزرده را بیازاری

نتیجه ای بکف آور ببر بهمره خویش
ز ثروتی که از آن بگذری و بگذاری

ببین نهایت‌امساک اغنیا که کنند
هم از جواب سلام فقیر خودداری

صغیر رفع گرفتاری از کسان کردن
تو را نجات دهد بی شک از گرفتاری