۳۵۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷ - چیستان

مدعا زین سه چار بیتک سهل
داند آنکس که دانش اندیش است

آنچه دستم به دامنش نرسد
گر چه سعی طلب ز حد بیش است

طرفه صحرا دوی‌ست ، خاصه بهار
عشقبازی به سبزه‌اش کیش است

خردسالی‌ست شسته لب از شیر
پدرش غوچ و مادرش میش است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶ - وحشی بی‌خانمان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸ - ده بافق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.