در پهلوی اغیار به هر سو نظری داشت
گویا ز نهان آمدن من خبری داشت

دی گفت بسی حرف وفا روی برویم
گویا که به من روی و سخن با دگری داشت

آرام ازو جذبه ی شوق که چنین برد؟
کامروز سراسیمه به هر سو گذری داشت

چون دید مرا یار،‌ برافروخت ز خجلت
گویا ز ستم های رقیبان خبری داشت

میلی نگه از یار ندیدم دم رفتن
پنداشتی از ماتم من چشم تری داشت