ز بس که شوق مرا برقرار نگذارد
نشسته‌ام به سر راه یار نگذارد

چنان ز من گذرد سرگران، که طعنه غیر
مرا به رهگذر انتظار نگذارد

به بزم یار ز اندیشه عتاب، مرا
خیال شکوهٔ بی‌اختیار نگذارد

هجوم شوق من از حد گذشت و می‌ترسم
که پای عهد ترا استوار نگذارد

ز گرامی‌اش غرضی غیر ازین نمی‌یابم
که خجلتم به سر رهگذار نگذارد

نهان گذشتن آن پرفریب، میلی را
به هیچ رهگذر امیّدوار نگذارد

«میرزا قلی میلی مشهدی »
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir