هوش مصنوعی: این شعر از درد عشق و رنج‌های عاطفی سخن می‌گوید. شاعر از دل‌شکستگی، فریب‌خوردگی، و احساس شرمساری در رابطه عاشقانه خود می‌نالد. او از وعده‌های دروغین معشوق و گرمی دوباره رابطه بعد از روزهای سرد شکایت دارد و در نهایت به بی‌رحمی معشوق و جانبداری او از دیگران اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق، دل‌شکستگی و رنج‌های عاشقانه است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۲۷

بس که در دل کار، پیکان خدنگ یار کرد
ناله‌ای کز دل بر‌آوردم، به دلها کار کرد

تا نباشم فارغ‌البال از دل پرکینه‌اش
از من آزاری که در دل داشت یار، اظهار کرد

از دل پر آرزویم شرمساریها کشید
از تو هر حسرت که جا در خاطر افگار کرد

جان فدای ساده‌لوحیها، که بعد از صد خلاف
خوشدلم باز از فریب وعده دیدار کرد

تا بسوزم بهر عمری کان به ناکامی گذشت
بعد ایامی رسید و گرمی بسیار کرد

با وجود آ‌نکه میلی در کمال عجز بود
آمد آن بی‌رحم و جانبداری اغیار کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.