هوش مصنوعی: این شعر از عشق نافرجام و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر از دل‌سوختگی، اضطراب، و بی‌قراری عاشق می‌نویسد و با تصاویری مانند باغ آراسته، مرغ بسمل شده، و صحرای بلا، احساسات عمیق و دردناک عشق را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم استفاده‌شده (مانند دل‌سوختگی و اضطراب) نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۶۳

هر طرف از تو دل سوخته داغی دارد
چشم بد دور، چه آراسته باغی دارد

تا دگر از که فریبی ز جنون خورده که باز
دل بر هم زده، آشفته دماغی دارد

اضطراب طلب از بس که غلو کرد به دل
یک دم آرام کجا بهر سراغی دارد

صید مژگان تو از زلف چه اندیشه کند
مرغ بسمل شده، از دام فراغی دارد

بی‌کسی بین که به صحرای بلا چون میلی
کشته عشق، نظر بر ره زاغی دارد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.