هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عارفانه از زبان عاشقی بیان می‌شود که خود را فدای معشوق می‌کند و از بی‌توجهی او شکایت دارد. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند پروانه، شعله، مرغ و سرو، به توصیف حالات خود می‌پردازد و بر وفاداری و عشق بی‌شائبه‌اش تأکید می‌کند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و عارفانه است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۱۶۴
جان فدای تو بوالهوس نکند
کار پروانه رامگس نکند
از چو من ناکسی کناره مکن
شعله پرهیز چون ز خس نکند
پیش دل خویش را به خواب مدار
که به اینها فسانه بس نکند
منم آن مرغ نیم‌جان که هنوز
طفلم آزاد از قفس نکند
گر فتد آفتاب در پی او
روی از سرکشی به پس نکند
نیست آن سرو مایل میلی
هیچکس میل هیچکس نکند
کار پروانه رامگس نکند
از چو من ناکسی کناره مکن
شعله پرهیز چون ز خس نکند
پیش دل خویش را به خواب مدار
که به اینها فسانه بس نکند
منم آن مرغ نیم‌جان که هنوز
طفلم آزاد از قفس نکند
گر فتد آفتاب در پی او
روی از سرکشی به پس نکند
نیست آن سرو مایل میلی
هیچکس میل هیچکس نکند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
