هوش مصنوعی: این شعر از عشق نافرجام، وعده‌های دروغین، رنج عاشقان و امید به وصال سخن می‌گوید. شاعر از ناکامی‌های عاشقانه، دشنام‌های ناعادلانه و آرزوی رسیدن به معشوق می‌نویسد. همچنین، اشاره‌ای به صبر و استقامت در راه عشق و مستی ناشی از آن دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و ناکامی‌های احساسی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند مستی و دشنام نیاز به بلوغ ذهنی دارد.

شمارهٔ ۱۹۵

حاصل ما از نوید وصل، پیغام است و بس
کار او از پخته‌کاری وعده خام است و بس

داد دشنام دعاگویان، نمی‌داند که ما
مدعایی کز دعا داریم، دشنام است و بس

خوشدلم کز زهر ناکامی نباشد بهره‌مند
کامجویی کش به دل اندیشه کام است و بس

کی دلم چون مرغ بسمل گیرد از مردن قرار
عاشقان را در دل آرام از دلارام است و بس

ای که درای خار هستی در قدم، منشین ز پا
کز تو تا منزلگه مقصود، یک گام است و بس

مست می را سرخوشی هر لحظه از پیمانه‌ای‌ست
سرخوشان عشق را مستی ز یک جام است و بس

هر طرف در عهد حسنت نامزد خلقی به عشق
میلی بیچاره در عشق تو بد نام است و بس
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.