درین غمم که مباد از نگاه دم بدمش
به آشنایی پنهان کنند متّهمش

ز نامه حالت عاشق نمی‌توان دانست
که غیر نام تو بیرون نیاید از قلمش

ز دردمندی من، غیر شاد و من خوشدل
که در نیافته بی درد لذت المش

رسیده خواری‌ام آنجا که بی تو هم از رشک
به پیش غیر توانم فتاد در قدمش

نیاردم به نظر از غرور و پندارد
که می‌روم به سر راه انتظار کمش

به این غرض ز ستم ناله می‌کند میلی
که یار بشنود و یاد آرد از ستمش

«میرزا قلی میلی مشهدی »
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir