هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به زیبایی‌های معشوق و رنج‌های عاشق اشاره دارد. شاعر از غمزه‌های خونریز، تیرهای نگاه و صلح جنگ‌آمیز معشوق می‌گوید و درد عشق را با تصاویری مانند چشمه‌های خون از دل و داغ دل بیان می‌کند. همچنین، انتقادی به زهد بی‌بنیاد و غرور شیخ دارد و دیوانگی عشق را می‌ستاید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه پیچیده، استعاره‌های احساسی و انتقادی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی تصاویر مانند 'خونریز' و 'قتلگاه' ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۶۱

ای عالمی در خاک و خون، از غمزه خونریز تو
خونبار چون مژگان ما، فتراک صیدآویز تو

صد چشمه خون از دلم، تیر تو بگشود و نشد
سیراب ازین خونابها، نخل بلاانگیز تو

چون می‌شود هر صلح تو، سرمایه جنگ دگر
خرسند چون گردد دلم، از صلح جنگ‌آمیز تو؟

اول ز گلبرگ ترت، حاصل نشد جز داغ دل
آخر چه گلها بشکفد، از سبزه نو خیز تو

با غمزه مردم شکار از قتلگاه کشتگان
می‌آیی و خون می‌چکد، از هر نگاه تیز تو

ای شیخ، مغروری بسی بر زهد بی‌بنیاد خود
کو عشق تا بر هم زند، هنگامه پرهیز تو

شد میلی دیوانه را، زنجیرجنبان جنون
بگذشت چون باد صبا، بر زلف عنبربیز تو
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.