هوش مصنوعی: شاعر در این غزل از عشق و فراق می‌گوید و بیان می‌کند که معشوق با ظرافت و فریبندگی ظاهر می‌شود، اما باعث رنج و دلتنگی او می‌گردد. شاعر از دوری معشوق و بی‌خبری او شکایت دارد و نگران است که معشوق پس از رفتن، پشیمان بازگردد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۸۴

خلقی به سر ره که خرامان بدر آیی
آید ز فریب تو که پنهان بدر آیی

خواهی که شود دست ز دامان تو کوتاه
کز خانه چو گل بر زده دامان بدر آیی

تا سازی‌ام آزرده، بپرسی خبر غیر
از جذبه عشقم چو شتابان بدر آیی

شب خلق به خواب خوش و من بر سر هر کوی
کز بزم که سرمست و غزلخوان بدر آیی

رفتی که شوی شاد ز جان دادن میلی
من در غم آنم که پشیمان بدر آیی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.