هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناراحتی و خشم خود نسبت به فردی که به او وفادار نبوده، سخن می‌گوید. او از این که چرا با وجود وفاداری خود، مورد خشم و بیداد قرار گرفته، شکایت می‌کند و از رفتار ناعادلانه و بی‌وفایی طرف مقابل ابراز ناراحتی می‌نماید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاطفی عمیق، شکایت از بی‌وفایی و ناراحتی‌های روحی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا سنگین باشد. درک کامل این متن نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی زندگی دارد.
شمارهٔ ۳۰۱
چنین به اهل وفا خشمگین چرا شده‌ای
سگ توایم، به ما این چنین چرا شده‌ای
حدیث مدعیان گر نکرده‌ای باور
به تازه بر سر بیداد و کین چرا شده‌ای
سر وفا چو نداری، چرا نمی‌گویی
که آفت دل و آشوب دین چرا شده‌ای
تو بر سر غضبی با من و درین فکرم
که رنجه از من اندوهگین چرا شده‌ای
اگر نه میل فراغت بود ترا میلی
به کنج غم، به اجل همنشین چرا شده‌ای
سگ توایم، به ما این چنین چرا شده‌ای
حدیث مدعیان گر نکرده‌ای باور
به تازه بر سر بیداد و کین چرا شده‌ای
سر وفا چو نداری، چرا نمی‌گویی
که آفت دل و آشوب دین چرا شده‌ای
تو بر سر غضبی با من و درین فکرم
که رنجه از من اندوهگین چرا شده‌ای
اگر نه میل فراغت بود ترا میلی
به کنج غم، به اجل همنشین چرا شده‌ای
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
