هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و تأثیر عمیق عشق را بر زندگی و ایمان فرد توصیف می‌کند. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند گل‌ها، لب لعل، زلف پیچان و چشم فتان، زیبایی معشوق را ستایش می‌کند. در ادامه، شعر به قدرت عشق اشاره می‌کند که حتی می‌تواند دین و ایمان فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و اشاره به از دست دادن دین و ایمان به دلیل عشق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب یا قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق از استعاره‌ها و تصاویر شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۸
می برد گل رویت، رنگ صد گلستان را
می زند لب لعلت، راه صد بدخشان را
شانه ای نمی باید، سرمه ای نمی شاید
آن دو زلف پیچان را، آن دو چشم فتان را
در بساط خود طغرا، داشت دین و ایمانی
نرد عشق پیش آمد، باخت دین و ایمان را
می زند لب لعلت، راه صد بدخشان را
شانه ای نمی باید، سرمه ای نمی شاید
آن دو زلف پیچان را، آن دو چشم فتان را
در بساط خود طغرا، داشت دین و ایمانی
نرد عشق پیش آمد، باخت دین و ایمان را
وزن: فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن (مقتضب مثمن مطوی مقطوع)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
