هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به زیبایی‌های طبیعت و مفاهیم عرفانی اشاره می‌کند. در بیت اول، به چاه و کبوترهای چاهی اشاره شده که می‌تواند نمادی از جستجو و عشق باشد. در بیت دوم، از گدای عشق بودن و سایه‌ی رحمت الهی سخن می‌گوید و بر بی‌ثباتی دنیوی و قدرت پادشاهی تأکید می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد و درک آن‌ها نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات و مفاهیم عمیق دارد.
شمارهٔ ۹۲
مگر چاه زنخدانت نمایان گشت در صحرا
که بر دور تو می بینم کبوترهای چاهی را
گدای عشق باش و ز ابر رحمت سایه پرور شو
که بر باد است رفعت، سایبان پادشاهی را
که بر دور تو می بینم کبوترهای چاهی را
گدای عشق باش و ز ابر رحمت سایه پرور شو
که بر باد است رفعت، سایبان پادشاهی را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
