هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از سرگشتگی و حیرانی در زندگی سخن می‌گوید و خود را همچون فردی غرق‌شده در گرداب می‌بیند. او از عشق پر سوز و گدازی می‌گوید که اگر بی‌سوز باشد، مانند شمع در شام غم، گردن او را می‌فشارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های شاعرانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۹۳
درین محیط که سرگشتگی ست حاصل ما
یکی فتاده چو گرداب، راه و منزل ما
گر عشق تو بی سوز ببیند تن ما را
چون شمع زند شام غمت گردن ما را
یکی فتاده چو گرداب، راه و منزل ما
گر عشق تو بی سوز ببیند تن ما را
چون شمع زند شام غمت گردن ما را
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
