هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از باد صبا سخن می‌گوید که موج‌ها را در آب به حرکت درمی‌آورد و این حرکت را به دست و گریبان خس (گیاهی کوچک) تشبیه می‌کند. سپس از تأثیر خیال معشوق بر چشم اشکبار خود می‌پرسد و اشاره می‌کند که بازتاب گلستان در آب، گلی واقعی به دست نمی‌دهد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. این شعر更适合 افرادی که با ادبیات کلاسیک و مفاهیم عمیق‌تر آشنا هستند.
شمارهٔ ۱۲۱
موج را گشت صبا سلسله جنبان در آب
که شود با خس من دست و گریبان در آب
مردم چشم ترم را ز خیال تو چه سود؟
گل نیاید به کف از عکس گلستان در آب
که شود با خس من دست و گریبان در آب
مردم چشم ترم را ز خیال تو چه سود؟
گل نیاید به کف از عکس گلستان در آب
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
