هوش مصنوعی:
شاعر از غربت و دوری از دوستش در ایران می‌نالد و اکنون از هندوستان به ایران اشک می‌ریزد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل احساسات عمیق و غم‌انگیز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۲۲
یک دوست در ایران نماند از بهر این غربت زده
اکنون ز هندستان رود اشکم به ایران بی سبب
اکنون ز هندستان رود اشکم به ایران بی سبب
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
