شمع دیدار نمایان شد و پروانه نیافت
باده وصل به بزم آمد و پیمانه نیافت

مرغ دل چون نکند شکوه درین سبزقفس؟
آب اگر یافت به صد خون جگر، دانه نیافت

بس که افتاده خرابی ز غمت بر سر هم
دل دیوانه ما راه به ویرانه نیافت