هوش مصنوعی:
این شعر از ضرورت گریز از ریشه‌ها، پیوندهای خانوادگی، سنت‌های کهنه و معانی تکراری سخن می‌گوید. شاعر از نیش‌های خویشاوندان، تهاجم زمانه (خزان)، و محدودیت‌های معنوی قدیمی می‌گریزد و به دنبال آزادی و نوآوری است. همچنین، او به رابطه‌های ناسالم و تولیدمثل بی‌معنا اشاره می‌کند و بر لزوم فرار از آنها تأکید دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی، اشاره به روابط پیچیده انسانی و نیاز به درک بلوغ فکری برای تحلیل محتوا.
شمارهٔ ۲۱۹
از مقام ریشه و پیوند می باید گریخت
چون صدای نی ز چندین بند می باید گریخت
خویشها دارند چون زنبور، دایم نیشها
خویش را خواهی، ز خویشاوند می باید گریخت
گر نداری ای چمن، تاب سواران خزان
تا به آن جایی که می تازند، می باید گریخت
ما غریبان را زنی چون دختر رز لایق است
از زنی کورا شود فرزند، می بایدگریخت
تا به کی طغرا به غارت می دهی مضمون نو؟
زین کهن دزدان معنی بند می باید گریخت
چون صدای نی ز چندین بند می باید گریخت
خویشها دارند چون زنبور، دایم نیشها
خویش را خواهی، ز خویشاوند می باید گریخت
گر نداری ای چمن، تاب سواران خزان
تا به آن جایی که می تازند، می باید گریخت
ما غریبان را زنی چون دختر رز لایق است
از زنی کورا شود فرزند، می بایدگریخت
تا به کی طغرا به غارت می دهی مضمون نو؟
زین کهن دزدان معنی بند می باید گریخت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
