هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر روحیه صبر و استقامت در برابر سختی‌ها و غم‌هاست. شاعر خود را پیامبری می‌داند که ملتش غم‌کشیدن است و معراجشان رسیدن به آرامش پس از رنج است. همچنین، به پیری و خمیدگی در برابر میهمان و مردم اشاره می‌کند که نشانه احترام و فروتنی است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به پیری و رنج نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۴۰
پیغمبریم و ملت ما غم کشیدن است
معراج ما به عرش کدورت رسیدن است
پیری رسید، چون نشود قامتم دوتا؟
تعظیم میهمان، بر مردم، خمیدن است
معراج ما به عرش کدورت رسیدن است
پیری رسید، چون نشود قامتم دوتا؟
تعظیم میهمان، بر مردم، خمیدن است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
