هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به توصیف احساسات خود نسبت به معشوق می‌پردازد و از تشبیهات زیبایی مانند خار و گل، زلف و سنبل، و رشته‌های گلدسته استفاده می‌کند تا عمق عشق و وابستگی خود را بیان کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و تشبیهات ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۲۷۶
نگاهم بر رخش خار به گل پیوسته را ماند
دلم با زلف او تار به سنبل بسته را ماند
ازو رنگی ندارم، گر به او صد بار می پیچم
تنم در پیچش او، رشته گلدسته را ماند
دلم با زلف او تار به سنبل بسته را ماند
ازو رنگی ندارم، گر به او صد بار می پیچم
تنم در پیچش او، رشته گلدسته را ماند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
