هوش مصنوعی: شاعر از ریزش بی‌اختیار اشک‌هایش و احساس غم عمیق خود سخن می‌گوید، به‌گونه‌ای که گویی خوشه‌های غم از کشتزار وجودش به‌سوی خرمنی ناشناخته می‌روند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاطفی عمیق و انتزاعی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نسبتاً بالایی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده (مانند 'خوشه از کشتم') برای مخاطبان کم‌سن ممکن است نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۸۰

دسته دسته بی سبب اشکم به دامن می رود
خوشه از کشتم به پای خود به خرمن میرود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.