هوش مصنوعی:
شاعر در این غزل بیان می‌کند که دوست دارد غزلی بسراید که مناسب محبوبش باشد و بیتی را می‌پسندد که بتوان آن را به مطلوبش خواند. در ادامه، از تاریکی شب و شعله‌های آه خود سخن می‌گوید که روشن شده‌اند به گونه‌ای که می‌توان آنها را مانند یک نامه خواند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک کامل آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۹۱
خواهم غزلی را که به محبوب توان خواند
بیتی خوشم آید که به مطلوب توان خواند
بی روی تو، از شعله آهم شب تاریک
روشن شده زان گونه که مکتوب توان خواند
بیتی خوشم آید که به مطلوب توان خواند
بی روی تو، از شعله آهم شب تاریک
روشن شده زان گونه که مکتوب توان خواند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
