هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از تنگدستی و بی‌پناهی خود می‌گوید و تأکید می‌کند که حتی در فقر نیز عزت نفس خود را حفظ کرده و به دیگران تکیه نمی‌کند. همچنین، او از عشق و دلبستگی خود سخن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به سخنان دیگران توجه نکند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و اجتماعی موجود در این ابیات برای درک و ارتباط برقرار کردن، به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۴۱۸
ز تنگدستی اگر با زمین شوم یکسان
چو نقش پا ننشینم بر آستانه غیر
ز سرگذشت دو زلفت فسانه هاست مرا
به وقت خواب مکن گوش بر فسانه غیر
چو نقش پا ننشینم بر آستانه غیر
ز سرگذشت دو زلفت فسانه هاست مرا
به وقت خواب مکن گوش بر فسانه غیر
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
