در سرابستان گیتی چون شراب زرد باش
غیر را درمان و خود همرنگ اهل درد باش

چند باشی موج گرداب علایق پروری؟
از حبابی کم نه ای، در بحر هستی فرد باش

خود مجو نفعی، اگر نقشت به کام دل نشست
فیض بخش دیگران چون کعبتین نرد باش

سیر عالم گر هوس داری، مزن بیهوده گام
در پس زانوی دل بنشین و عالمگرد باش