نمی توان به هم آغوشی ات قناعت کرد
به حیرتم که چه سان می شود قبا قانع

شب وصال، ادب تا نگشت مانع شوق
به پای بوس نگشتیم چون حنا قانع

هزار بادیه سرگشتگی ست در هر گام
مشو به یک دو نشانی ز رهنما قانع