هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و فداکاری در راه معشوق سخن می‌گوید. او خود را مانند شمعی توصیف می‌کند که تمام وجودش را در راه دیدن معشوق فدا کرده و دیگر چیزی از او باقی نمانده است. همچنین، از ناپایداری و زودگذر بودن احساسات و شرایط انسانی مانند آب که در میان راه تمام می‌شود، یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند شمع و آب نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۰۵

نماند خون دل و کار عشق در پیش است
چنان که آب شود در میان راه تمام

ز بس شدم همه تن صرف دیدنش چون شمع
نماند یک سر مویم چو شد نگاه تمام
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.