هوش مصنوعی:
متن بیانگر عشق و فداکاری در راه ایمان و آرمان‌های مقدس است. شاعر با اشاره به آیات شهادت، زخم‌های عشق را ستایش می‌کند و از همتی بلند برای رسیدن به مقصود سخن می‌گوید. همچنین، با استفاده از استعاره‌هایی مانند نرگس و باده، به زیبایی‌های معنوی و روحانی اشاره دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه‌ای است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات فارسی دارد. همچنین، برخی استعاره‌ها و مفاهیم عمیق ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۵۱۳
دل به استحضار آیات شهادت زنده است
بخت کو تا سوره زخم ترا از بر کنیم
ما و آن همت که چون نرگس درین بستانسرا
از کدوی بی نیازی، باده در ساغر کنیم
بخت کو تا سوره زخم ترا از بر کنیم
ما و آن همت که چون نرگس درین بستانسرا
از کدوی بی نیازی، باده در ساغر کنیم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
